Psycho
2-1
ฆาตกรซินเดอเรลล่า
กลิ่นเทียนหอมอบอวนไปทั่วห้องบรรยากาศในห้องเงียบสงบมีเพียงแค่เสียงคร่ําครวญของสองร่างที่ตอนนี้กำลังดำเนินกิจกรรมอย่างเร่าร้อนโดยไม่มีท่าทีที่จะหยุดพักเลยทั้งคู่...
“แจ๊ค พอเถอะผมเริ่มไม่ไหวแล้ว”
“อืมมม คนดีเราเพิ่งเริ่มเอง คุณจะไม่ไหวแล้วเหรอครับ”
“มันเป็นครั้งแรกของผม ทำไมคุณถึงไม่คิดจะ...”
“อ่อนโยนสินะ ผมชอบ รังแก คุณมากกว่า”
ผมเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นโดยที่คนใต้ร่างนั้นได้แต่รับแรงจากผมไปซึ่งผมนั้นตั้งใจที่จะทำให้เขาจดจำช่วงเวลานี้ของเราให้มากที่สุดตอนแรกผมไม่คิดว่าจะมาถึงจุดนี้แต่ก็เขานั้น
น่าสนใจมากไปจนอดใจไม่อยู่...
เสียงร้องของคยองซูดังไปทั่วห้องมันทำให้ผมนั้นเกิดอารมณ์จนถึงที่สุดก่อนทที่จะจับตัวเขาพลิกคว่ำพร้อมกับสอดใส่เข้าไปอย่างเต็มแรงก่อนที่ผมจะกระซิบข้างหูของเขาพร้อมกับออกคำสั่ง
“คนดี เรียกผม จงอิน หน่อยสิครับ”
“คุณชื่อ จงอิน งันเหรอ ทำไมถึงกล้าบอกผม อ้า”
“เพราะคุณเป็นเมียผมไงล่ะ”
ผมพลิกตัวเขาให้นอนลงก่อนที่จะเริ่มกิจกรรมอีกครั้งโดยทุกครั้งที่ผมทำจะกระซิบข้างหูเขาเสมอถึงชื่อของผมจนเขายอมที่จะเรียกพร้อมกับครางออกมาเป็นชื่อผมตลอดเวลา ช่วงเวลานานกว่าจะผ่านไปแต่ล่ะรอบและแน่นอนผมนั้นจะไม่ยอมปล่อยให้เขานั้นเหงาเพราะมันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น....
อย่าเพิ่งเหนื่อยครับคยองซูมันเพิ่งเริ่มแค่ยกแรก
............
